سكربت القرآن الكريم للجميع الإصدار الخامس
دليل نواحي الإصدار السادس Nwahy Directory V6

Tajik

Surah An-Nazi'at ( Those who Pull Out ) - Aya count 46
Share
وَٱلنَّٰزِعَٰتِ غَرْقًۭا ﴿١﴾
Савганд ба фариштагоне, ки ҷонҳоро (ҷонҳои кофиронро) ба сахтӣ мегиранд
وَٱلنَّٰشِطَٰتِ نَشْطًۭا ﴿٢﴾
ва савганд ба фариштагоне, ки чонҳоро (ҷонҳои муъминонро) ба осонӣ мегиранд
وَٱلسَّٰبِحَٰتِ سَبْحًۭا ﴿٣﴾
ва савганд ба фариштагоне, ки шиноваранд
فَٱلسَّٰبِقَٰتِ سَبْقًۭا ﴿٤﴾
ва савганд, ба фариштагоне, ки бар якдигар пешӣ мегиранд (дар боло бурдани ҷонҳои мӯъминон)
فَٱلْمُدَبِّرَٰتِ أَمْرًۭا ﴿٥﴾
ва савганд ба онҳо, ки тадбири корҳо мекунанд,
يَوْمَ تَرْجُفُ ٱلرَّاجِفَةُ ﴿٦﴾
ки он рӯз, ки нахустин нафхаи қиёмат (дамидани дар сур) заминро биларзонад
تَتْبَعُهَا ٱلرَّادِفَةُ ﴿٧﴾
ва нафхаи дуввум аз паси он биёяд,
قُلُوبٌۭ يَوْمَئِذٍۢ وَاجِفَةٌ ﴿٨﴾
дар он рӯз дилҳое дар ҳарос бошанд
أَبْصَٰرُهَا خَٰشِعَةٌۭ ﴿٩﴾
ва нишони хушӯъ (хорӣ) дар дидагон намоён!
يَقُولُونَ أَءِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِى ٱلْحَافِرَةِ ﴿١٠﴾
Мегӯянд: «Оё мо ба ҳолати нахустин бозмегардем,
أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمًۭا نَّخِرَةًۭ ﴿١١﴾
он гоҳ ки устухонҳое пӯсида будем?»
قَالُوا۟ تِلْكَ إِذًۭا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌۭ ﴿١٢﴾
Гӯянд: «Ин бозгашти мо бозгаштест зиёновар!
فَإِنَّمَا هِىَ زَجْرَةٌۭ وَٰحِدَةٌۭ ﴿١٣﴾
Фақат ин аст, ки танҳо як бонг бармеояд.
فَإِذَا هُم بِٱلسَّاهِرَةِ ﴿١٤﴾
ва онҳо худро дар он саҳро хоҳанд ёфт.
هَلْ أَتَىٰكَ حَدِيثُ مُوسَىٰٓ ﴿١٥﴾
Оё достони Мӯсо ба ту расидааст?
إِذْ نَادَىٰهُ رَبُّهُۥ بِٱلْوَادِ ٱلْمُقَدَّسِ طُوًى ﴿١٦﴾
Он гоҳ ки Парвардигораш ӯро дар водии муқаддаси Туво нидо дод:
ٱذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ ﴿١٧﴾
«Ба сӯи Фиръавн бирав, ки аз ҳад гузаштааст.
فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَىٰٓ أَن تَزَكَّىٰ ﴿١٨﴾
Бигӯ: «Оё туро рағбате ҳаст, ки покиза шавӣ,
وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ ﴿١٩﴾
ва ман туро ба Парвардигорат роҳ бинамоям ва ту битарсӣ (аз Ӯ)?»
فَأَرَىٰهُ ٱلْءَايَةَ ٱلْكُبْرَىٰ ﴿٢٠﴾
Пас он ояти бузургро ба ӯ нишон дод.
فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ ﴿٢١﴾
Ва ӯ дурӯғ бароварду нофармонӣ кард.
ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ ﴿٢٢﴾
Сипас пушт гардонду мешитофт.
فَحَشَرَ فَنَادَىٰ ﴿٢٣﴾
Пас ҳамаро ҷамъ кард ва нидо дод.
فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلْأَعْلَىٰ ﴿٢٤﴾
ва гуфт: «Ман Парвардигори бартари шумо ҳастам!»
فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلْءَاخِرَةِ وَٱلْأُولَىٰٓ ﴿٢٥﴾
Худояш ба аозби охирату дунё гирифтор кард.
إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَعِبْرَةًۭ لِّمَن يَخْشَىٰٓ ﴿٢٦﴾
Дар ин ибратест барои, касе, ки метарсад!
ءَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ ٱلسَّمَآءُ ۚ بَنَىٰهَا ﴿٢٧﴾
Оё шумо ба офариниш сахттаред, ё ин осмоне, ки Ӯ бино кардааст?
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّىٰهَا ﴿٢٨﴾
Сақфашро барафрошт ва дуруст кард,
وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَىٰهَا ﴿٢٩﴾
шабашро торик кард ва рӯшноияшро ошкор сохт
وَٱلْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَىٰهَآ ﴿٣٠﴾
ва пас аз он заминро бигустурд (паҳн кард)
أَخْرَجَ مِنْهَا مَآءَهَا وَمَرْعَىٰهَا ﴿٣١﴾
ва аз он об берун овард ва чарогоҳҳо падид овард
وَٱلْجِبَالَ أَرْسَىٰهَا ﴿٣٢﴾
ва кӯҳҳоро устувор гардонид
مَتَٰعًۭا لَّكُمْ وَلِأَنْعَٰمِكُمْ ﴿٣٣﴾
барои баҳрагирии шумо ва чорпоёнатон.
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلْكُبْرَىٰ ﴿٣٤﴾
Чун он ҳодисаи бузург даррасад,
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ ٱلْإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ ﴿٣٥﴾
рӯзе, ки одамӣ ҳамаи амалҳои худро ба ёд оварад
وَبُرِّزَتِ ٱلْجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ ﴿٣٦﴾
ва ҷаҳаннамро ба ҳар кӣ мебинад нишон диҳанд,
فَأَمَّا مَن طَغَىٰ ﴿٣٧﴾
Пас ҳар кй аз ҳад гузашта бошад (дар куфру исён)
وَءَاثَرَ ٱلْحَيَوٰةَ ٱلدُّنْيَا ﴿٣٨﴾
ва зиндагии инҷаҳонро ихтиёр карда бошад,
فَإِنَّ ٱلْجَحِيمَ هِىَ ٱلْمَأْوَىٰ ﴿٣٩﴾
ҷаҳаннам ҷойгоҳи ӯст.
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفْسَ عَنِ ٱلْهَوَىٰ ﴿٤٠﴾
Аммо ҳар кас, ки аз истодан дар баробари Парвардигораш тарсида ва нафсро аз ҳаво (ва ҳавас) боздошта бошад,
فَإِنَّ ٱلْجَنَّةَ هِىَ ٱلْمَأْوَىٰ ﴿٤١﴾
биҳишт ҷойгоҳи ӯст.
يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَىٰهَا ﴿٤٢﴾
Туро аз қиёмат мепурсанд, ки чӣ вақт воқеъ шавад.
فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَىٰهَآ ﴿٤٣﴾
Аз ёд кардани (илми) он туро чӣ кор аст?
إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ ﴿٤٤﴾
Интиҳои илми он назди Парвардигори туст.
إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَىٰهَا ﴿٤٥﴾
Фақат ва фақат ту касонеро, ки аз он рӯз битарсанд, бим медиҳӣ.
كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوٓا۟ إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَىٰهَا ﴿٤٦﴾
Чун онро бубинанд, пиндоранд дар ин ҷаҳон фақат як шомгоҳ ё чоштгоҳ истодаанд.