Persian
Surah نازعات - Aya count 46
سوگند به فرشتگانی که (جان مجرمان را بشدّت از بدنهایشان) برمی‌کشند،
و فرشتگانی که (روح مؤمنان) را با مدارا و نشاط جدا می‌سازند،
و سوگند به فرشتگانی که (در اجرای فرمان الهی) با سرعت حرکت می‌کنند،
و سپس بر یکدیگر سبقت می‌گیرند،
و آنها که امور را تدبیر می‌کنند!
آن روز که زلزله‌های وحشتناک همه چیز را به لرزه درمی‌آورد،
و بدنبال آن، حادثه دومین [= صیحه عظیم محشر] رخ می‌دهد،
دلهایی در آن روز سخت مضطرب است،
و چشمهای آنان از شدّت ترس فروافتاده است!
(ولی امروز) می‌گویند: «آیا ما به زندگی مجدّد بازمی‌گردیم؟!
آیا هنگامی که استخوانهای پوسیده‌ای شدیم (ممکن است زنده شویم)؟!»
می‌گویند: «اگر قیامتی در کار باشد، بازگشتی است زیانبار!»
ولی (بدانید) این بازگشت تنها با یک صیحه عظیم است!
ناگهان همگی بر عرصه زمین ظاهر می‌گردند!
آیا داستان موسی به تو رسیده است؟!
در آن هنگام که پروردگارش او را در سرزمین مقدّس «طوی» ندا داد (و گفت):
به سوی فرعون برو که طغیان کرده است!
و به او بگو: «آیا می‌خواهی پاکیزه شوی؟!
و من تو را به سوی پروردگارت هدایت کنم تا از او بترسی (و گناه نکنی)؟!»
سپس موسی بزرگترین معجزه را به او نشان داد!
امّا او تکذیب و عصیان کرد!
سپس پشت کرد و پیوسته (برای محو آیین حق) تلاش نمود!
و ساحران را جمع کرد و مردم را دعوت نمود،
و گفت: «من پروردگار برتر شما هستم!»
از این رو خداوند او را به عذاب آخرت و دنیا گرفتار ساخت!
در این عبرتی است برای کسی که (از خدا) بترسد!
آیا آفرینش شما (بعد از مرگ) مشکل‌تر است یا آفرینش آسمان که خداوند آن را بنا نهاد؟!
سقف آن را برافراشت و آن را منظّم ساخت،
و شبش را تاریک و روزش را آشکار نمود!
و زمین را بعد از آن گسترش داد،
و از آن آب و چراگاهش را بیرون آورد،
و کوه‌ها را ثابت و محکم نمود!
همه اینها برای بهره‌گیری شما و چهارپایانتان است!
هنگامی که آن حادثه بزرگ رخ دهد،
در آن روز انسان به یاد کوششهایش می‌افتد،
و جهنّم برای هر بیننده‌ای آشکار می‌گردد،
امّا آن کسی که طغیان کرده،
و زندگی دنیا را مقدّم داشته،
مسلّماً دوزخ جایگاه اوست!
و آن کس که از مقام پروردگارش ترسان باشد و نفس را از هوی بازدارد،
و از تو درباره قیامت می‌پرسند که در چه زمانی واقع می‌شود؟!
تو را با یادآوری این سخن چه کار؟!
نهایت آن به سوی پروردگار تو است (و هیچ کس جز خدا از زمانش آگاه نیست)!
کار تو فقط بیم‌دادن کسانی است که از آن می‌ترسند!
آنها در آن روز که قیام قیامت را می‌بینند چنین احساس می‌کنند که گویی توقّفشان (در دنیا و برزخ) جز شامگاهی یا صبح آن بیشتر نبوده است!
