Persian

Surah قيامه - Aya count 40
Share
و سوگند به (نفس لوّامه و) وجدان بیدار و ملامتگر (که رستاخیز حقّ است)!
آیا انسان می‌پندارد که هرگز استخوانهای او را جمع نخواهیم کرد؟!
آری قادریم که (حتّی خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتّب کنیم!
(انسان شک در معاد ندارد) بلکه او می‌خواهد (آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قیامت) در تمام عمر گناه کند!
(از این رو) می‌پرسد: «قیامت کی خواهد بود»!
(بگو:) در آن هنگام که چشمها از شدّت وحشت به گردش درآید،
و ماه بی‌نور گردد،
و خورشید و ماه یک جا جمع شوند،
آن روز انسان می‌گوید: «راه فرار کجاست؟!»
هرگز چنین نیست، راه فرار و پناهگاهی وجود ندارد!
آن روز قرارگاه نهایی تنها بسوی پروردگار تو است؛
و در آن روز انسان را از تمام کارهایی که از پیش یا پس فرستاده آگاه می‌کنند!
بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است،
هر چند (در ظاهر) برای خود عذرهایی بتراشد!
زبانت را بخاطر عجله برای خواندن آن [= قرآن‌] حرکت مده،
چرا که جمع‌کردن و خواندن آن بر عهده ماست!
پس هر گاه آن را خواندیم، از خواندن آن پیروی کن!
سپس بیان و (توضیح) آن (نیز) بر عهده ماست!
چنین نیست که شما می‌پندارید (و دلایل معاد را کافی نمی‌دانید)؛ بلکه شما دنیای زودگذر را دوست دارید (و هوسرانی بی‌قید و شرط را)!
و آخرت را رها می‌کنید!
(آری) در آن روز صورتهایی شاداب و مسرور است،
و به پروردگارش می‌نگرد!
و در آن روز صورتهایی عبوس و در هم کشیده است،
زیرا می‌داند عذابی در پیش دارد که پشت را در هم می‌شکند!
چنین نیست (که انسان می‌پندارد! او ایمان نمی‌آورد) تا موقعی که جان به گلوگاهش رسد،
و گفته شود: «آیا کسی هست که (این بیمار را از مرگ) نجات دهد؟!»
و به جدائی از دنیا یقین پیدا کند،
و ساق پاها (از سختی جان‌دادن) به هم بپیچد!
(آری) در آن روز مسیر همه بسوی (دادگاه) پروردگارت خواهد بود!
(در آن روز گفته می‌شود:) او هرگز ایمان نیاورد و نماز نخواند،
بلکه تکذیب کرد و روی‌گردان شد،
سپس بسوی خانواده خود بازگشت در حالی که متکبّرانه قدم برمی‌داشت!
(با این اعمال) عذاب الهی برای تو شایسته‌تر است، شایسته‌تر!
سپس عذاب الهی برای تو شایسته‌تر است، شایسته‌تر!
آیا انسان گمان می‌کند بی‌هدف رها می‌شود؟!
آیا او نطفه‌ای از منی که در رحم ریخته می‌شود نبود؟!
سپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفرید و موزون ساخت،
آیا چنین کسی قادر نیست که مردگان را زنده کند؟!